26 czerwca 1928 roku Stalin opublikował w "Prawdzie" artykuł dotyczący "samokrytyki". Napisał: "Nie mozemy wymagać, żeby krytyka była słuszna w 100%. Jeśli jest to krytyka oddolna, nie możemy jej lekceważyć, nawet jeśli byłaby słuszna zaledwie w 5% lub 10%".Pod gładkim sformułowaniem kryje się straszna prawda o donosach w Związku Radzieckim. W imię walki z biurokracją, nadużyciami i wrogami wzywa się obywateli do wysyłania listów - sygnałów - do władz, aby demaskować szkodników i zdrajców socjalistycznej ojczyzny.Francois-Xavier Nerard analizuje zachowanie w archiwach i znalezione w prasie donosy z lat 1928-1941, starając się odpowiedzieć na pytania: kto, kiedy i na kogo donosił, jak władze wykorzystywały informacje od denuncjatorów, jak terror lat trzydziestych wpływał na funkcjonowanie społeczeństwa.

"Strach" przedstawia wydarzenia roku 1937, a więc epoki wielkich czystek w ZSRR. aresztów i mordów milionów ludzi oraz wszechwładnego, paraliżującego strachu. Stalin zdobył juz władzę absolutną, lecz opętany chorobliwą podejrzliwością skazuje na śmierć nie tylko swych rzeczywistych przeciwników, lecz cały naród - inteligencję, chłopów, robotników, by niewolniczą pracą w łagrach budowali zbrodniczy system. Jak i w poprzednich częściach, główna postacią jest Sasza Pankratow, wyposażony w rysy biografii samego Autora. Wątek Saszy łączy się z losami jego moskiewskich przyjaciół "Dzieci Arbatu".